Mithat Turgutcan, bir gün "Öztürk'cüm, gel sana yeni yaptırdığımız, ilk müşterisi olacağım huzurevini dolaştırayım" demiş, beni; ne yazık ki, bugün ne olduğu belli olmayan Çat Yolu'ndaki huzurevine götürmüştü.
ERZURUM'un milletvekili sayısının bir daha azalarak 5'e düşmesi, bu kadim şehrin giderek sıradanlaşması ve hatta çoğu iri Anadolu kasabasının bile gerisinde kalması, üzücü bir gerçek olarak karşımıza dikildi.
Ülkenin bir zamanlar sayılı büyükşehirleri arasında ilk sıralarda gelen, ekonomik büyüklüğü ve sosyal hayatının zenginliği ile bölgesinin merkezi konumundaki Erzurum, ne olmuştu da paldır küldür yuvarlanmaya ve hızla gerilemeye başlamıştı?
KENDİMİZİ DERE YATAKLARINDA BULDUK
Acaba birçok Anadolu şehri kalkınma yolunda önemli hamleler yapmış bizi solmamıştı da biz bu nedenle mi geride kalmış, kendimizi zirvenin eteklerinde ve hatta dere yataklarında bulmuştuk, yoksa daha başka nedenler de var mıydı?
Yönelttiğim bu soruya önemli bir insanı, yaptıklarını, memlekete kazandırdığı eserleri örnekleyerek cevap vermek istiyorum:
ÇOĞU İNSANIN YOLU O YURTTAN GEÇTİ
O önemli kişi, biz gazetecilerin duayeni, uzun yıllar Kızılay Erzurum Şube Başkanı olarak görev yapan Mithat Turgutcan'dan başkası değil.
Hayata 27 Mayıs 2015 tarihinde, 90 yaşında veda eden, bugün ülkenin dört bir yanında yaşayan, çoğu önemli hizmetlerde bulunan hekim, hakim, bürokrat ve devlet adamının Erzurum'da üniversite eğitimi aldıkları dönemlerde barındıkları Kızılay Öğrenci Yurdu'nun disiplinden asla taviz vermeyen idarecisi olan Mithat Turgutcan'ın ne siyasetle işi vardı ve ne de hedefi.
O BİNAYI BİRLİKTE DOLAŞTIK
"Ben Erzurum Milletvekiliyim" diyen; bugün isimleri çoktan unutulmuş, akıllara bile gelmeyen onlarca siyasetçinin başını öne eğdirecek hizmet ve Erzurum'a kazandırdığı yatırımları ile dikkat çeken Mithat Turgutcan, bir gün "Öztürk'cüm, gel sana yeni yaptırdığımız, ilk müşterisi olacağım huzurevini dolaştırayım" demiş, beni; ne yazık ki, bugün ne olduğu belli olmayan Çat Yolu'ndaki huzurevine götürmüştü.
Erzurum'da günümüz dünyasında eksikliği duyulan o huzurevi, sonraki yıllarda elden ele dolaştı ve sonuçta yönetimlerin beceriksiz ve basiretsizliğinden dolayı adeta virane halini aldı.
NELER KAZANDIRMADI Kİ?
Sadece huzurevi ve öğrenci yurdu değildi Mithat Turgutcan'ın Erzurum'a kazandırdıkları.
Palandöken'de bir turistik otel inşaatı başlattı, ne yazık ki, o inşaatı tamamlamaya ömrü yetmedi. Yerine seçilen Hüseyin Bozhalil'in büyük uğraşılar vererek tamamladığı Kızılay Oteli'ne önce dönemin Kayak Federasyonu Başkanı Erol Yarar çöktü, sonrasında da Kızılay Genel Başkanlığı o oteli özelleştirdi ve Erzurum'un öz malı olan o tesisi bağırta bağırta sattı.
Turgutcan, Erzurum Valiliği'nin karşısında bir tesis yaptırdı, Kızılay Hastanesi kurdu, dönemin Sağlık Bakanı tarafından ilerleyen zaman içinde insanlara neredeyse bila bedelle hizmet veren o hastane kapatıldı.
BİZ GAZETECİLERİN DUAYENİYDİ
Hayata 1943 yılında gazeteci olarak atılan ve uzun yıllar Yeni Erzurum Gazetesi'ni yayınlayan, 1979 yılında kurulan Doğu Anadolu Gazeteciler Cemiyeti’nin kurucu üyeleri arasında gelen Mithat Turgutcan, gazeteciliği noktaladıktan sonra baskı makinesini Yukarı Mumcu Caddesi üzerinde bulunan Atatürkevi'ne hediye etti.
Türkiye Büyük Millet Meclisi (TBMM) Başkanlık Divanı tarafından Üstün Hizmet Ödülü’ne layık görülen ve yedeği bulunmayan Mithat Turgutcan gibi, kendilerini millete ve memlekete adamış, hiçbir kişisel çıkar ve menfaat beklemeden hizmet eden, bizi de sırtlarına ve hatta omuzlarına almış o insanların kaybı; hem memleket ve hem de memleketin bedava yaşamaya alışmış insanları olarak bizleri yerlere serdi.
O güzel, o hassas, o duyarlı ve üretken insanların omuzlarındayken zannediyorduk ki, biz yüceyiz!
Oysa yüce değil, cüceymişiz.
En azından bu gerçeği ben, değerlerimizin kaybıyla yüz yüze geldiğimde kavradım, sizi bilmem!
Öztürk Akkök 3 Nisan 2025/ ErzurumdanHaberler