Bir ortaokul öğrencisi yazın Ilıca'da ne yapar...adalar denilen mevkiye çimmeye gider, parkın bahçesine gider...bir gün, üç gün, beş gün...sonra...
Sonra yollara düşersiniz...arkadaşlarınızın çalıştığı muhtelif iş yerlerine, arkadaşlarınızın yaşadığı köylere...
Pulur köyünden, arkadaş ziyaretinden dönüyorum...yolda bir amca, değişmez ilk soruyla sohbeti başlattı: Yegenım, kimın oğlusan...
Artık sohbet ederek yürüyoruz...nasıl sohbetse, onun söyleyeceği çok...benim söyleyeceğim yok...
Yavuz Selim Öğretmen Okulu'na yaklaştık ve amca konuyu değişti: Bura eskiden enüstiyidi (Pulur Köy Enstitüsü'nü kastediyormuş), gız, oğlan hep bereber galirdilar, hedemeler ağşamlari tuvaletlerden piç süpürirdiler...
Aklım erdiğinde ve Köy Enstitüsü mezunlarını tanıdığımda öyle utanırdım ki...sanki ben söylemişim gibi...
Yaklaşık altmış yıl sonra aynı dille karşılaşmak...bazı kötülükler bu ülkede eskimiyor ve bu ülkeden eksilmiyor, maalesef...
Duamız da eskimesin ve eksilmesin öyleyse: Allah kuru iftiradan saklasın...
Aday adayı arkadaşlar, bilhassa sizi...
Beğendim..